Koen F. is een populaire vogel dezer dagen. Het Laatste Uur is zo hip geworden dat iederéén eraan wil meedoen, en u weet hoe gezonde mannen zijn: bij de minste temptation schuiven ze meteen hun oude, trouwe, maar een beetje saaie minnaar aan de kant. En daar sta ik dan, met mijn overzichtje van niks.

Dans of ik schiet! – Soul bossa nova (Quincy Jones Orchestra). Ik dans alleen op Mark Ronson, maar Mark Ronson is vorige maand al aan de beurt gekomen. Dit is een prima alternatief. Heb ik u al verteld over die keer dat Jules Deelder mij de weg naar een goed café vroeg?

Kort en klein – Top of the earth (The Thermals). Wat een groep, wat een nummers, wat een energie, wat een bassiste.

Werden geweigerd, wegens plaatsgebrek of zomaar, om mij te jennen:

Ogen – I-Spy (Get Cape Wear Cape Fly). Ik heb hier nooit veel moeite gedaan om mijn bewondering voor Sam Duckworth te verbergen. Eigenlijk een meevaller dat I-Spy niet gedraaid is: nu kan ik binnenkort een nog veel mooier nummer aanvragen.

Jezus – My lover’s prayer (Otis Redding). Het mooiste nummer ooit opgenomen. Ook daarover heb ik het hier al eerder gehad. De anekdote waarmee ik dit lied via The Sopranos bij Jezus bracht viel mij zelf ook wat tegen.

Dat ze daar in Brussel maar niet denken dat ik het zo gemakkelijk opgeef. Hierover is het laatste woord nog niet gezegd. Kom maar op met die maand maart!