Donderdagmiddag liep ik in Gent door de Veldstraat, waar op de grond een oude vrouw zat te bedelen. Ik probeerde haar zo beleefd mogelijk te negeren, want in Gent zitten overál vrouwen te bedelen en ik ken geen betere manier om daarmee om te gaan.
Post Category → deredactie.be
Movie fantasies ignite our love
De buik van mijn thuisstad is opengebroken. Het Leuvense Fochplein wordt heraangelegd en waar vroeger mottige bloembakken stonden en volgend jaar een fietsenstalling zal komen, zijn archeologen nu volop middeleeuwse kelders aan het blootleggen. Dit weekend stond ik aan de dranghekken rond de site te luisteren naar mijn vriendin, die zich samen met een wildvreemde oude man verbaasde over de antieke tegelvloeren die daar zo lang onder het wegdek verborgen hadden gelegen.
I can see why you prefer Solomon to Art
In de warme nazomer van 2004 bracht ik met mijn studentenvereniging een weekend in Noord-Limburg door. Ik speelde er kennismakingsspelletjes met achttienjarigen en had geen enkele aandacht voor de wereld buiten het kampeerterrein, tot ik een sms kreeg van de jongen die later mijn huisgenoot zou worden. “Dré is dood, man.” Ik schrok.
De Morgen heeft haar in memoriam voor Solomon Burke quasi volledig gekopieerd uit Wikipedia. Ik vond dat de man een mooier eerbetoon verdiende. Mijn bedoelingen waren goed, maar uiteindelijk heeft de meest hectische middag van het jaar een niet meer dan middelmatig stuk opgeleverd.
Al langer dan een werkdag zit ik hier
Het lijkt alle ingrediënten te hebben voor een goed verhaal. Twee beste vriendinnen achter dezelfde man. Een bedrogen echtgenoot. Een moord uit jaloezie, een parade van alle zeven hoofdzonden. Het is Baantjer, maar dan in het echt. De vermoedens zijn zo duidelijk dat het ontbrekende bewijsmateriaal na een cognac bij Lowietje wel vanzelf zal komen bovendrijven. Maar net zoals bij Baantjer heb ik er geen enkele behoefte aan om te weten hoe dit verhaal afloopt.
I‘d do much more for a part that good
Tijdens de afgelopen vakantiemaanden, waarin deredactie.be zomerreces hield, waarin er geen regering werd gemaakt maar wel kerken werden afgebroken, schreef ik korte columns voor een links-progressief journalistenclubje op het internet.
Summer swallowed us whole
De openbare omroep snoeit driftig in haar uitgaven. Alles wat ook maar enigszins overbodig is, moet verdwijnen. Om een of andere reden heb ik die besparingsronde overleefd en mag ik u vandaag aankondigen dat het nieuwe columnseizoen begonnen is. Iedere andere dinsdag een nieuwe Yezerskiy. En hier geen metatekstjes meer. Beloofd.
“Hier staat een zak”, zei de oude man. “Ja, een zak”, antwoordde zijn vrouw. “Van de Hema, zie? ‘Hema’ staat er op.” “Ja, ik zie het.” Het bleef even stil. Samen keken ze naar de zak.
Don’t talk to me about life
Dinsdag was Towel Day en ik heb dat niet zo uitvoerig gevierd als andere jaren. In de plaats daarvan heb ik dit stukje geschreven. Het is mijn laatste VRT-bijdrage tot september en omdat ik vergeten ben te vragen of ik daarna nog mag terugkomen, heb ik ervan geprofiteerd om snel afscheid te nemen. En jullie te bedanken, want wat zaten er toch schone weken tussen.
Gooi gerust jullie appreciatie of frustraties in het reactieveld, je weet maar nooit of dat een rol speelt voor later.