Nu ongeveer had ik onder de bomen gezeten op Tavistock Square, na een koffie in dat verborgen shoppingcenter waarvan alleen wij weten waar het ligt. Daarna zou ik naar Tate Modern wandelen en naar het huis waar Oscar Wilde heeft gewoond, omdat dat zo ver uit de richting ligt en ik vandaag niemand bij me had om daarover te klagen. Ik wilde avondeten in Soho en wijn drinken op het terras van de Australiërs en nog veel liever dan dat wilde ik seizoen drie van Gavin & Stacey meebrengen, om in bed naar te kijken en ontroerd te glimlachen bij elke fucking scène.

Maar toen was er een buschauffeur die mij mijn trein deed missen en een volgende trein die twintig minuten lang bleef stilstaan op het spoor. Nu ben ik geld kwijt dat ik al niet echt had en mijn eerste vakantie van het jaar en ik weet niet wanneer ik ooit nog tijd zal hebben om terug te gaan.

De conducteur op de ook al een half uur vertraagde trein terug naar Leuven twijfelde even, maar stempelde dan toch maar mijn waardeloze Eurostarticket af zonder iets te zeggen. Slim van hem. Agressie op de trein schijnt nogal een probleem te zijn.