Date Archives → februari 2012
Play museums like some dilettante (2)
De werkplaats verschuift was chaotisch, druk, luidruchtig, intimiderend en bijwijlen ook wel leuk. Hieronder een kleine selectie van de hourly comics die ik in de Wolstraat heb getekend. Er bestaat ook een filmpje, waarin te zien is hoe meisjes naar mij lachen en hoe ik broodjes eet.
If you mean it at the time
Afgelopen woensdag zat ik in Leuven risotto te eten met iemand die vroeger columns schreef, maar zich daar net zoals ik nooit echt goed bij heeft gevoeld. Ik denk dat wij geen van beiden onze mening belangrijk genoeg vinden om die aan duizenden anderen tegelijk op te dringen, zelfs niet wanneer wij weten dat we het bij het rechte eind hebben. Allebei zijn wij erg jaloers op Joost Vandecasteele, die dat wel durft, precies omdát hij het altijd zo juist ziet allemaal.
Ook al probeer ik optredens tegenwoordig te vermijden, ik maak graag een uitzondering voor artiesten die zinnige dingen te vertellen hebben en zich daarin niet laten tegenhouden door een publiek.
Al heeft die ongeremdheid ook haar nadelen: B. Dolan wees vanop het podium mijn richting uit en verweet mij dat ik een hipsterbril droeg. Bovendien moet hij hebben gedacht dat ik een liberaal was of zo, want hij riep iedereen op om tijdens het volgende nummer mijn portefeuille te komen pikken. Opeens voelde ik mij Angela Merkel in een zaal vol Griekse sukkelaars, die ik maar beter kon vergoeden voor hun ongeluk als ik ooit nog één blik op hun fucking blue water wilde werpen. Wie weet hoe B. Dolan eruit ziet, begrijpt dat ik het in mijn broek deed, en al helemaal niet durfde te antwoorden dat ik meer links ben dan Google en dat het weinige geld dat ik verdien alleen maar naar mooie dingen gaat.
Nadat de revolutionaire sfeer was weggeëbd, kwam Scroobius Pip op. Hij speelde Astronaut, wat normaal gezien nooit gebeurt, en ik moest bijna janken maar dat kwam door de rook uit het rookmachien – of dat is tenminste wat ik hier beweer. De echte reden durf ik niet te vertellen in het openbaar.
Play museums like some dilettante
Zoals met alles, heb ik ook heel lang getwijfeld of ik nog een tweede keer zou meedoen aan De werkplaats verschuift. Of ik wel tijd had, of ik daar wel op mijn plaats zou zitten, of ik wel zin had om mensen te zien.
Op het laatste moment heb ik dan toch toegezegd. Nu zaterdag zal ik vanaf 14 uur aan de werktafel zitten in galerij Anversville (Wolstraat 33, Antwerpen). Ik zal er wat meer literaire hourly comics tekenen, of iets helemaal anders doen. Later op de avond gaat het feest verder zonder mij. Kom langs, alstublieft.
I could go there, but I’m not going
Ik verkocht mijn auto op de dag dat Rundskop genomineerd werd voor een Oscar. Ik volgde de persconferentie op mijn bureau, over het internet, en hoorde het gejuich van mijn collega’s die beneden ook zaten te kijken. Niet veel later stond de inkomhal vol journalisten die de inderhaast bijeengeroepen persconferentie wilden bijwonen. Vanaf dan zou ik het grote nieuws ieder half uur op de radio horen: vlak voordat ik vertrok op het werk, toen ik thuis binnenkwam om mijn sleutels op te halen, op de achtergrond bij het ondertekenen van het contract in de tweedehandsgarage.
It’s us against whatever, babe
Door de sneeuw waar iedereen zo druk over deed, liep ik vrijdag voor het eerst naar het nieuwe Depot. De concertzaal is nu al een jaar geleden verhuisd naar een oud schoolgebouw van de Zusters van Liefde, maar ik was uit het oog verloren dat ik van muziek hield en van avonden weg.
Hourly Comic Day
Woensdag één februari was Hourly Comic Day, naar het voorbeeld van de zo fantastische John Campbell. De bijdragen van mijn andere grote helden Anthony Clark en Geertje Simonis staan respectievelijk hier en hier, de mijne vinden jullie hieronder: