She was only made of flesh and blood

Ik had nog ongeveer een uur tussen het werk en het eten. Alle terrassen en parken zaten vol, dus zocht ik mij een plek op een kleine bank aan het meest schaduwrijke plein van Brussel. Ik begon in Just Kids van Patti Smith. Mensen liepen af en aan, af en toe kwam er een oud vrouwtje naast me zitten met een volle boodschappentas, tot ze weer genoeg energie had verzameld om door te lopen. Op een bank tegenover mij, zo’n vijftien meter verderop, zaten vier ongeschoren mannen in mouwloze shirts. Ze dronken bier en schreeuwden tegen elkaar en naar de jonge meisjes die hen passeerden.

Continue reading

Lieve M.,

Vanmorgen wilde ik stoppen met alles. Geen deadlines meer, niet haasten, niet wachten, geen angst. Gewoon één job, zoals iedereen: elke dag naar Brussel en ’s avonds een boek en wat tv. Op gezette tijden een citytrip. Weekends die weekends zijn en waarin niemand iets van mij verwacht – vooral ikzelf niet.

Continue reading