V. Zodra het weer beter ging, ben ik beginnen te zoeken naar een oplossing, naar een realistisch evenwicht tussen wat de rekeningen betaalt en wat mij voldoening verschaft. God, wat heb ik gezocht. Ik heb een verlammende bescheiden- en verlegenheid opzij gezet om mijzelf aan te bieden op zowat elke plek die mij interessant leek. In […]
IV. Waar ik mij nog het meest schuldig over heb gevoeld de afgelopen jaren, is over hoe banaal dit alles overkomt, alsof ik nooit ergens een goede reden heb kunnen geven waarom mijn oude leven opeens niet meer haalbaar bleek. En misschien is het net dat: er is helemaal niet één goede reden. Elk van […]
III. (Op deze plek geschreven in december 2013.) De dokter duwde een naald in mijn arm terwijl ik haar opmerking probeerde weg te lachen dat ik gerust mocht gaan liggen als ik dacht te zullen flauwvallen. Maandenlang doen alsof er niets aan de hand was, alsof het vanzelf wel zou overgaan, had mij op deze plek […]
II. Aan de eerste dokter vertelde ik mijn verhaal met veel voorbehoud. Ik legde uit wat er met mijn rug was gebeurd, dat ik doodmoe was maar tegelijk nooit kon slapen, dat er een berg werk op mij wachtte maar dat op deze manier werken niet mogelijk was. Tegelijk bleef ik maar herhalen dat ik […]
I. ‘Hebben jullie hier toestemming voor?’ De vraag haalde mij bruusk uit mijn concentratie. Ik zat net rustig op een laag muurtje onder een hoop tropische planten te doen alsof ik iedere middag op deze plaats een half uur voor mij uit kwam staren, toen een bewaker op ons afstormde. ‘Toestemming? Voor een paar foto’s? […]