Reza en ik hadden de mooie gewoonte om als we in geldnood zaten bij dure zaken te winkelen, gebonden boeken te kopen en eersteklas te reizen. En als we echt platzak waren, dan spraken we onze laatste girocheques aan om chic te dineren.
Dat vertelt het hoofdpersonage uit het boek dat er tien jaar geleden voor heeft gezorgd dat ik weer romans ben beginnen lezen. Deze week schoot dit fragment mij te binnen nadat ik een paar hardbacks had gekocht, uitgenodigd werd voor een etentje in een grotemensenrestaurant en voor één keer een ticketje eerste klas nam, om daar ongestoord het einde te kunnen lezen van Het Diner.
De woorden “zestiende druk” maken dit tekstje belachelijk overbodig. En toch: dat dat nog kan tegenwoordig, een boek met maar één verhaallijn, die met de grootste zorg, legoblokje na legoblokje, wordt opgebouwd. Een boek dat je dwingt om steeds sneller en sneller te lezen, de briljante tweede en derde laag koudweg over te slaan, te racen naar het einde om te kijken of de onthullingen daar je even hard in het gezicht slaan als de verrassingen onderweg.
Voor wie toch nog niets over dit boek gelezen zou hebben: houden zo. Koop het, haal de kaft ervan af zonder de promotiespoilers te lezen en trek twee dagen later samen met mij een pruillip omdat we Het Diner nooit meer voor het eerst kunnen lezen.
Omdat jij het bent, zal ik het doen
Nog 70 bladzijden en ik denk er hetzelfde over. Al vraag ik me toch af of ik het einde echt niet zou zien aankomen.
Je moet M. Night Shyamalan niet zijn om straf te eindigen, he.
Boek uit en toch niet zo ontzettend onder de indruk precies, vooral omdat ik het gevoel heb dat het allemaal korter en krachtiger kon.
zo hard was ik er niet van onder de indruk, eigenlijk. Maar ik begin altijd te twijfelen als ik lees dat anderen dol zijn op een beok dat ik eerder matig vond :-)
De eenvoud van het verhaal (ik hou van eenvoud) en de identificatie met één van de hoofdpersonages (ik hou van mijzelf) hebben mij zo enthousiast gemaakt. Ik kan mij goed voorstellen dat veel mensen dit boek gewoon-goed-zonder-meer vinden. Mijn mening is wel de laatste om rekening mee te houden.