Na vier jaar heb ik er even genoeg van. Niet dat ik nu minder meemaak dan vroeger, maar ik heb steeds minder zin om daar drie stukjes per week over te schrijven – en al helemaal niet op de toon die van mij wordt verwacht. Misschien is het maar een tijdelijke dip, misschien ben ik mijn interesse voorgoed kwijt. In ieder geval zal het hier stil blijven tot ik een nieuw huis of een geschikte huisgenoot heb gevonden. Ook facebook en twitter laat ik zolang links liggen*. Daarna zien we wel. Niet boos zijn. Het ligt niet aan jullie, het ligt aan mij.
(*) Mails blijf ik sporadisch lezen.
Wat moeten wij in de tussentijd lezen?
Filmdagboek Mei 2007 is een echte aanrader!
Ik zie dat je toen nog praatte zoals Lode nu praat. Film, quoi?
Putain pet, moest ik kunnen doctoreren gelijk Lode, ik zou direct terug zo praten. Terecht, quoi?
De jeugd van tegenwoordig…
Hopelijk vind je ooit een tweede adem en houd je zeker geen rekening met de toon de verwacht wordt. Heb je eigenlijk Vogels die vlees eten van Thijs de Boer gelezen? Dat boek heeft me fel aan jou doen denken en aan die novelle die ik ooit nog wil lezen.
Wat Herman (nog maar eens) goed zegt: schrijftalent is niet echt afhankelijk van een toon. Lezers die enkel voor hierwaarts komen, mogen best weggejaagd worden omdat je van register verandert.
Zoek dat even en kom terug. Of verschijn elders.
Als er een toon van u verwacht wordt, dan is het inderdaad tijd om iets anders te gaan doen. Tot dan!
Heb je daar Complexen over?