Cassandra’s Dream begint niet met jazzmuziek. Dat is jammer, ik hou niet van verandering. Aan de andere kant vind ik het ook niet leuk wanneer alles hetzelfde blijft. Ain’t no pleasing me.
Wat men ook mag beweren, deze film is een mooie film. De journalisten die klagen dat Woody Allen al lang geen Annie Hall meer heeft gemaakt, zijn vergeten dat Woody Allen vroeger al eens een Annie Hall heeft gemaakt.
Sinds gisteren vind ik Colin Farrell trouwens een fantastisch acteur. Vraag mij alleen niet om dat te herhalen onder ede, want ik zal hardnekkiger blijven ontkennen dan Marion Jones.
Om een bizarre reden zie ik je updates altijd pas een week na datum. Ik wil niemand met de vinger wijzen maar vraag me af of je internet getapt wordt bij een joodse provider.
Verder zou ik – no pressure – willen informeren naar ons eigenste Manhattan Project. Mijn meest paranoïde alter ego vreest dat hij ooit een kortfilm zal zien , die toch mijn schrijfsels weerschaduwt. Met enkel jouw naam op de aftiteling. En een joodse producent.
Om Woody te citeren: “Hey, I may hate myself, but it’s not because I’m Jewish.”
Het zou kunnen dat ik af en toe enkele posts antidateer. Ik schrijf mijn tekstjes ouderwets met de pen tijdens middagpauzes en zet ze pas online als ik daar tijd voor heb.
Wees maar niet bang, ons eigen scenario wordt geen prematuur afgedreven fruitsla: ik heb er al driftig aan zitten sleutelen en de beste stukken uit je drie teksten zitten nu al samen in één verhaal. De rest volgt.
Kijk in afwachting maar naar Cassandra’s Dream.
Ben dan maar in afwachting van verder nieuws naar Cassandra’s Dream gaan kijken. Het verdict is positief maar niet enthousiast.
Het verhaal wordt wat slordig verteld en is in meer dan één opzicht een doorslagje van Match Point. Ik bedoel maar: hoeveel films kan je maken over moord EN schuldgevoel!
Colin staat inderdaad lekker te acteren. Maar Ewan is iets te blij dat hij in een film van de grote Woody Allen mag spelen. Isn’t it funny how life sometimes has a life of its own?