Nooit meer naar buiten, nooit meer iemand zien

Na drie dagen herrees San F. Yezerskiy uit de dood. Meteen kreeg hij het gevoel alsof dit al eens eerder was gebeurd. Wanneer zijn ogen weer aan het licht gewend waren, zag hij dat twaalf paar ogen hem vol verwachting aankeken. Hij schudde het hoofd, draaide zich om en rolde de steen weer op zijn plaats.

Dit is het plan dat ik eerder al heb  aangekondigd: de komende twintig dagen schrijf ik gemiddeld duizend woorden per dag. Het maakt niet uit of dat verhaaltjes, columns of brieven zijn. Om de andere dag loop ik vijf kilometer of meer. Ik eet  mijn five a day en ik drink geen alcohol. Als ik één van deze dingen opgeef, zoek ik weer een grotemensenjob.

Terwijl ik dit schrijf nodigt Facebook mij uit om mee te doen aan No Shave November, een actie die precies inhoudt wat de naam doet vermoeden. Ik overweeg om ook mijn baard te laten staan, zodat ik na dag twee al niet meer onder de mensen durf te komen. Soms moet je discipline een handje helpen.

Hier zit ik dan, twintig dagen lang. De deur staat op een kier.

1 Comment Nooit meer naar buiten, nooit meer iemand zien

Comments are closed.