When she said: “Don’t waste your words,
they’re just lies”, I cried she was deaf.
And she worked on my face until breaking my eyes,
then said: “What else you got left?”
It was then that I got up to leave, but she said: “Don’t forget.
Everybody must give something back for something they get.”
Het werd verdorie tijd. Proficiat, mijnheer Zimmerman.
Cassandra’s Dream begint niet met jazzmuziek. Dat is jammer, ik hou niet van verandering. Aan de andere kant vind ik het ook niet leuk wanneer alles hetzelfde blijft. Ain’t no pleasing me.
Wat men ook mag beweren, deze film is een mooie film. De journalisten die klagen dat Woody Allen al lang geen Annie Hall meer heeft gemaakt, zijn vergeten dat Woody Allen vroeger al eens een Annie Hall heeft gemaakt.
Sinds gisteren vind ik Colin Farrell trouwens een fantastisch acteur. Vraag mij alleen niet om dat te herhalen onder ede, want ik zal hardnekkiger blijven ontkennen dan Marion Jones.
Ik weet nu dat het niet meer mogelijk is dat het vergiftigde brok uit haar keel schiet en dat ze rechtop zal gaan zitten en vragen: “Waar ben ik?” En dat ik nooit de prins zal zijn die zal zeggen: “Bij mij ben je. Ik heb je lief, meer dan alles op de wereld.”
Twee van de mooiste zinnen uit de Nederlandse literatuur. Na vandaag zal ook Jan Wolkers zelf niet meer wakker worden. Laten we allemaal een luid tieten kont kont kont aanheffen, voor Jan.
“Thou shalt not use poetry, art or music to get into girls’ pants.
Use it to get into their heads.”– http://www.myspace.com/lesacvspip
Ik erger me mateloos aan mensen die te lui zijn om zelf te schrijven en hun blog dan maar vullen met hippe citaten. Aan de andere kant, ik erger me ook vaak aan mezelf. En deze regels zijn te goed om verloren te laten gaan aan de zaterdagavondluisteraars van Studio Brussel.
