Ik leef het materiaal bij elkaar voor mijn volgende boek, “de week waarin meneer Yezerskiy zijn bed niet zag”. Alsof het nog niet moeilijk genoeg is om verschillende sollicitaties te combineren met een interimjobje op de luchthaven, heb ik ook me ook opgegeven om het internationaal documentairefestival Docville te verslaan voor Cutting Edge. Cutting Edge is een mooie website vol kwalitatief hoogstaande artikels over cultuur en media, maar heeft er vooral voor gezorgd dat ik een groot aantal voorstellingen gratis mocht bijwonen. Gezien mijn obsessie met non-fictie, zou ik wel gek zijn om dit aanbod af te slaan.

Mijn voorbeschouwing en recensies kan je hier lezen. (Update: kijk bij de comments van dit bericht.)

Zelf ben ik niet altijd even tevreden over de literaire kwaliteit van deze tekstjes, maar zoals ik al zei: er was niet meteen tijd op overschot. Ik schrijf behoorlijk snel, maar hérschrijf verschrikkelijk traag, zodat het soms een hele tijd duurt voor ik mezelf tevreden kan stellen.

Ach, het belangrijkste blijft dat ik me fantastisch heb geamuseerd. Morgen bezoek ik nog de slotavond in het gezelschap van filmkenner Rötelbaum en daarna wacht me eindelijk weer het zwarte gat.

(Oh ja: u hoeft niet te googlen, het citaat hierboven komt van Dziga Vertov.)