In een studentenkamer met zicht op de Amstel poseerde ik voor mijn nichtje Maite, die werkte aan een fotoreeks van mannen met een das. Ik moest natuurlijk en ontspannen op de vensterbank gaan zitten, legde Maite uit, maar zij wist niet dat ik nog nooit érgens natuurlijk en ontspannen had gezeten. Onder gemonkel van de juf van Latijn, die in de andere hoek van de kamer met de kamerpoes speelde, luisterde ik naar instructies over wat ik met mijn lichaam moest doen, al begreep ik met de beste wil van de wereld niet hoe ik die instructies naar een beweging kon vertalen. Een uur later leverde dat toch één bevredigende foto op en konden wij met de metro verder de stad in. We dronken koffie en aten broodjes terwijl aan de tafel achter ons jonge leerkrachten grappige verhalen vertelden over hun leerlingen – en zo schakelden al die heerlijk banale momenten zich aan elkaar tot opnieuw een dag in Amsterdam.

Amsterdam was mooi zoals ik het mij herinnerde en ik kon mij nergens aan ergeren behalve aan de toeristen, die als een agressieve kanker steeds grotere delen van de stad overwoekeren. (Ik bedoel: in een kelderwinkeltje zag ik een Italiaan met opgestoken duimen voor een rek met kaas staan. Met opgestoken duimen. Voor een rek met kaas. En zijn vriendin moest daar dan een foto van nemen. God, ik ging bijna janken.) “Jouw paraplu ziet er ook best toeristisch uit”, reageerde de juf van Latijn daarop, want zij weet ondertussen steeds beter hoe zij met mijn grillen om moet gaan.

Alles is anders in Amsterdam. In Amsterdam zingt het meisje in de kamer terwijl ik onder de douche sta, in plaats van andersom. In Amsterdam zijn de mensen zoveel vriendelijker dan thuis, zoals zij mij vertelde, bijna met tranen in de ogen nadat ze zo fijn had gepraat met een oude man in de hal van het museum dat we niet hebben bezocht – en ook al liet ik uitschijnen dat ik dat niet geloofde, dat doe ik natuurlijk wel. Wij hielden allebei al veel langer van deze stad, maar nu delen wij haar ook. We hebben er onze eigen Albert Heijn en sinds dit weekend googelen we af en toe eens op “huizen Langestraat Amsterdam”, niet voor echt natuurlijk maar voor je weet maar nooit.