Niet zo gek lang geleden kwam de bassist van Six Hands op de proppen met een schitterend concept: een secret Santa voor mixtapes. De namen van al zijn vrienden gingen in een hoed en toen ze er weer uitkwamen, wees het toeval mij het meisje Coby toe. Van Coby wist ik op dat moment alleen hoe ze eruit zag en dat ze heel streng kan kijken naar jongens die haar per ongeluk aanstaren. Dat laatste is echter niet zo relevant voor dit verhaal.

Een mixtape samenstellen voor iemand die je niet kent, is minder evident dan het lijkt. Enerzijds moesten de twintig liedjes een zo volledig mogelijk beeld schetsen van wie ik ben, anderzijds moest het artwork mooi genoeg zijn om naar te kijken, voor het geval dat wie ik ben de ontvanger niet zo zou aanstaan. Het resultaat: twee cd’tjes – een om op te dansen en een voor ’s nachts -, een hoesontwerp gebaseerd op  Goodbye, Chunky Rice, een brief geschreven op mijn antieke typmachien en dat alles verpakt in een zwarte luxebox.

Het geheel kreeg de titel All this buttoning and unbuttoning. De tracklist vinden jullie hieronder. Uiteraard heb ik de mixtape zelf nooit naar Coby opgestuurd. Dat zou immers illegaal zijn. Ha ja.

Cd 1:

1. Bit Part (The Lemonheads). Een mixtape moét beginnen met het schreeuwtje dat op deze live-uitvoering helaas ontbreekt.
2. If you wanna (The Vaccines). Nochtans lang getwijfeld om nog een tweede keer The Lemonheads te laten volgen.
3. Bernadette (The Four Tops). Hoe Motown ook een beetje punkrock kan zijn.
4. (Love is like a) Heat Wave (Martha & The Vandellas). Als jullie mij ooit zien dansen, zal het hierop zijn.
5. Does your mama know about me? (The Supremes). Een minder bekende Motownhit, maar onweerstaanbaar in deze versie van The Supremes.
6. Toby, take a bow (Casiotone For The Painfully Alone). Met het videootje dat op mijn begrafenis moet worden afgespeeld.
7. Jeane (The Smiths). Een B-kantje van The Smiths waarvan ik altijd absurd veel gehouden heb.
8. Te heet gewassen (Roosbeef). Roosbeef is zonder overdrijven een van de belangrijkste muzikale ontdekkingen uit mijn leven. Dit snijdt dwars door mij heen.
9. Kiss you better (Maximo Park). Er moest Maximo Park op dit cd’tje komen, en toevallig paste het lied met de beste tekst perfect op deze plaats.
10. Don’t go to strangers (Paul Weller & Amy Winehouse). De mooiste cover en misschien zelfs het mooiste nummer dat ik ken.
11. Mazes (Laura Dockrill). Poëzie om mee af te sluiten. Laura Dockrill is een uitstekende performer en mijn best bewaarde geheim.
12. Top of the earth (The Thermals). Of neen, toch nog een korte aanval van vijftig seconden. Geen clipje, helaas, maar het nummer heeft wel ooit de radio gehaald.

Cd 2:

1. The Night (Morphine). Morphine is mijn lievelingsgroep en iedereen die dit nummer hoort, zal meteen begrijpen waarom.
2. Mistress (Red House Painters). Wie niet goed oplet hoort alleen monotoon gezeur, alle anderen vier minuten zuivere genialiteit.
3. It’s not true (William Fitzsimmons).  “It shouldn‘t be this much fun playing these sad songs.”
4. Tender is the night (the long fidelity) (The Triffids).  Geen clipje, helaas, maar het nummer heeft wel ooit  de radio gehaald, deel twee.
5. Happy (Best Coast). Het was lang zoeken naar een vrolijker nummer dat toch in dit rijtje zou passen…
6. Bullets (Tunng). …maar uiteindelijk vond ik er zelfs twee.
7. It’s a crime I never told you about the diamonds in your eyes (The Black Heart Procession). Dit lied kende ik nauwelijks een week. Toch heeft het moeiteloos de playlist gehaald.
8. Postcards from Italy (Beirut). De videoclip is misschien nog mooier dan de single.
9. Better Things (Get Cape. Wear Cape. Fly. & Kate Nash). De jongen met de beste groepsnaam en het meisje met de beste stem. Een ander duet met Kate Nash is jammer genoeg gesneuveld tijdens de selectie.
10. The Desperate Ones (Nina Simone). Bijna gefluisterd en toch bijzonder beklijvend. Een perfecte afsluiter.