Post Category → brieven

Kiss you better

Vorige week was ik de nonsensberichten in mijn krant zo beu dat ik de actie ‘Facebookgroepen zijn géén nieuws’ ben gestart. Een succes is dat niet geworden, maar ik heb me toch een hele middag prima geamuseerd.

Gisteren was ik de nonsensberichten op mijn televisie zo beu dat ik een column heb geschreven. Het lijkt alsof hij over Linda De Win gaat, maar eigenlijk is het mediakritiek. Zoals je medicijnen voor je kleuter ook eerst door de appelmoes mengt.

Lieve Linda De Win.

Stukjes met een mening zijn niet mijn forte. Dat is geen schande, maar ik moet dat durven toegeven. Dit is dan ook de laatste keer. Volgens Maartje wordt het tijd dat ik eens iets ontieglijk moois schrijf over de liefde. Ik overweeg dat. Volgens Thomas moet mijn volgende stuk over choco gaan. Benieuwd wie het zal halen.

Tijs

Kleine Tijs,

Ik had gezworen dat ik nooit zo’n aansteller zou worden die brieven schrijft naar iemand die ze nog niet, of niet meer, kan lezen. Zie mij nu bezig. Aan de andere kant ben ik nogal beperkt in mijn mogelijkheden. Een voetballer die een geboorte wil vieren, hoeft maar een doelpunt te maken en daarna ostentatief met zijn armen te wiegen. Misschien bestaan er zelfs export sales assistants die hun meest ambitieuze targets opdragen aan iemand die ze lief vinden, dat weet ik niet. Maar ik zal nooit degene zijn die scoort, Tijs. Ik zal nooit iets verkopen behalve mijzelf en zelfs dat niet eens zo goed. Dit is alles wat ik kan.

Continue reading →

Lieve Joke Schauvliege,

Lieve Joke Schauvliege,

U schrok vast erg toen u gisteren de krant opensloeg. Neen, uw eerste televisieoptreden als minister is niet onopgemerkt voorbijgegaan. Nog voor u één beleidsdaad heeft voorgesteld, lijkt de hele sector zich al tegen u te hebben gekeerd. Want het is ongehoord, klonk het vanop de barricaden, dat een nieuwe minister van Cultuur het landschap niet kent, dat zij nauwelijks boeken leest, dat zij geen voet in het theater zet – behalve dan voor een goede deurenkomedie op zijn tijd, want die gaan er bij iedereen even vlotjes in.

Continue reading →

Mailen met Jef

Afgelopen week kreeg ik een lange brief in mijn mailbox. De eerste zin trok al meteen mijn aandacht: “Beste mensen, wij kennen elkaar door onze familieband, wij zijn buren, kennissen via het verenigingsleven of ons vroeger werk”, meldde de afzender mij. Leuk, want als er iets is dat ik graag doe is het wel corresponderen met familie, buren, kennissen via het verenigingsleven of vroegere werkmakkers.

Mijn vreugde was van korte duur. Al snel bleek dat ik de briefschrijver, Jef Keymeulen, helemaal niet ken. Meer nog: de mail was niets meer dan propaganda voor de Lijst Dedecker. Mijnheer Keymeulen, Jef voor familie, buren, kennissen of oud-collega’s, heeft ergens op het internet een reeks e-mailadressen gevonden en maar meteen besloten om iedereen op die lijst aan te schrijven.

Ik heb mijn familie, buur, kennis of vroegere collega dan ook een vriendelijke mail teruggestuurd met de vraag hoe hij aan mijn adres is gekomen. Liberalen, zeker échte liberalen zoals de LDD’ers, zijn toch grote voorvechters van de privacy van het individu? Tot op heden geen antwoord, maar ik blijf aandringen.

De eerste mail van de heer Keymeulen (5 juni) is hier te lezen, mijn antwoorden hier (6 juni) en hier (10 juni). Een mooie foto van Keymeulen (links) en de cactussen die hij met veel liefde kweekt, kan je hier bekijken.