Heaven ain’t close in a place like this

Mensen vroegen mij of ik niet overdressed was voor de gelegenheid. Ik baande mezelf een weg door de emokindjes en hun ouders en nog voor iemand een noot had gespeeld, was het duidelijk dat ik hier niet echt thuishoorde. “Hier” was Bunkerrock, een avondje voor en door de verschillende groepjes die repeteren in het hok achter het Overpeltse cultuurcentrum Palethe.

Continue reading

Om het even niet over Hanne Troonbeeckx te hebben

Ook  in hun  laatste nummer  heeft Weekend Knack me nog  niet uitgeroepen tot blogger van de week, en  dat kan ik hen  moeilijk kwalijk nemen.  Net als de professor vraag ik me wel eens af of  ik de hele zwik niet beter gewoon kan opdoeken, in plaats van elke week een nieuw stukje  te schrijven over hoe  het mij ontbreekt aan de tijd  om  elke week een nieuw stukje te  schrijven.

Niet dus. Vanaf volgende maandag: meer uitgebreide tekstjes! Met een stevig onderbouwde mening! Over maatschappelijk relevante onderwerpen! En zo goed geschreven dat het lezen ervan een beetje pijn doet aan de oogjes! Stay fecking tuned!

Winterpret

Het sneeuwt. Sneeuw is een uitvinding van Hitler. Die vond dat grappig, koude bucht in de oogjes van Joden die terugkwamen van het werk. Het heeft hem ferm tegen de kloten gespeeld tijdens Barbarossa, zijn uitvinding. Net goed, denk ik dan. Nee, die sneeuw, ik moet dat niet. Iets dat pas mooi wordt als je het onder een microscoop bekijkt is helemaal het bekijken niet waard.

De professor is wel al in winterstemming en heeft de hele dag op zijn slee gezeten zodat ik hem zo door de gang kon trekken. Ook heb ik buiten een Lassiehond gezien. Haha, honden zijn lief.

We hebben ze weer verdiend

Jeetje, wat een dag. Om half twaalf opgestaan, een boterham gegeten en naar het werk vertrokken. Daar heb ik heel veel papieren in een kaft mogen steken. Misschien wel dertig! Daarna moest ik naar de bakker want de professor had zin in taart. Toen ik terugkwam heeft hij mij geslagen omdat ik het wisselgeld niet meteen teruggaf. Al gauw was de taart helemaal op en kreeg ik een fruitsapje met een rietje. Dat smaakte, zeg! Nu moet ik weer naar huis omdat de professor een film wil kijken. Morgen mag ik die opschrijven in zijn filmdagboek. Het belooft een zware week te worden.