Het is zomer want alle meisjes dragen een harembroek. Het is zomer en ik heb vakantie. Deze eerste week is voorbij gevlogen en als gij mij vraagt wat ik daarin heb gedaan, moet ik u het antwoord schuldig blijven. Of toch niet: ik heb gewandeld, ik heb smalltalk geoefend met de mevrouw van de droogkuis en omaatjes op de bus en ik heb boterhammen met Duo Penotti gegeten.
Maar meer nog dan een langgerekte ode aan des duivels oorkussen, was dit de week van de muzikale herontdekkingen. Ik heb groepen teruggehoord die al jaren in mijn cd-rekje om aandacht liggen te schreeuwen en waaraan ik in het slechtste geval nooit meer heb gedacht. Welkom terug, lieve vriendjes!
Maandag: Melissa Auf der Maur. De ravissante bassiste van Hole en Smashing Pumpkins maakt solo heel aanstekelijke nummertjes. Veel van gehoord in de zomer van 2004, daarna verdween ze volledig uit ieders aandacht. Tot ze deze zomer Mexicaanse griep kreeg en vanuit haar ziekenbed een blog begon. Herbeluister: I’ll be anything you want.
Dinsdag: Jeff Buckley. Koen Fillet houdt niet zo van Jeff Buckley maar Koen Fillet heeft mij niets meer te zeggen. Akkoord, mama Mary Guibert heeft sinds 1997 heel wat middelmatige cd’tjes bij elkaar gebrand in haar garage, maar kom mij alstublieft niet zeggen dat Mystery White Boy geen meesterwerk zou zijn. Herbeluister: Dream brother (live).
Woensdag: Ani DiFranco. Ik verzin een eigen theme song voor iedereen die ik ontmoet. Both hands was de soundtrack bij een meisje dat lang geleden aanklopte en meteen weer verdween. Het lied zal een bijrol spelen in mijn Nooit Te Verschijnen Debuutroman. Ani DiFranco kent waarschijnlijk nog een hoop andere liedjes, maar die heb ik nooit gehoord. Herbeluister: Both hands.
Donderdag: The Lemonheads. Leren kennen via Evan Dando solo die ik heb leren kennen via Superbox die ik heb leren kennen via een getalenteerd achtergrondzangeresje dat ik mijn vriendin mocht noemen. Misschien wel de meest catchy groep ter wereld, en wanneer zij onverwacht op de radio langskomen word ik daar overgelukkig van. Herbeluister: Alison’s starting to happen.
Vrijdag: The Undertones. Wat heeft Noord-Ierland nog meer te bieden naast schapen, meadows en religieus terrorisme? Vrolijke old school punkrockdeuntjes die nergens beter klinken dan door het open raam van de Yezerskiymobiel terwijl de zon in golfjes van het asfalt afslaat. Herbeluister: Get over you.
Zo is deze week toch niet helemaal verloren gegaan. Gaat nu maar even iets anders lezen, want ik moet dit stapeltje dringend naar de auto verhuizen. De volgende dagen word ik namelijk verwacht in Mechelen, Antwerpen, Lokeren, Oostende, Vilvoorde en Genk. En raad eens waar gij alles zult kunnen lezen over de avonturen die daar op mij wachten? Precies.
Mooie liedjes, allemaal, echt waar.
Moet je echt elke foto met een asterisk aanduiden?
Zou het duur zijn om elke foto met een Asterix aan te duiden?
Hoe staat het nog met je financiële toestand?
Mijn favoriete Asterixgrap komt uit Asterix En De Britten. Daarin wordt gezegd dat de Britten elke dag om vier uur een kopje warm water met een wolkje melk drinken en om de vijf werkdagen twee dagen rust houden. Dus Caeser, groot strateeg als hij is, vecht enkel om vier uur en op de beide rustdagen.
Misschien moet ik maar gaan slapen.
Nu valt er best weinig af te dingen op ‘Grace’ van Jeff Buckley, maar word ik ook wel hoogst kriebelig als er weer eens loftrompet over de man weerklinkt. Overschat zou ik hem niet noemen, maar in verhouding tot de hoeveelheid en kwaliteit van zijn oeuvre, krijgt hij weloverdreven veel aandacht (en blijvend overdreven veel aandacht).
Ja, het is een mooie jongen en hij zingt ook mooi en hoog, dus dat lijkt wel gevoelig, maar is dat niet iemand om op je eerste kot met je eerste lief dat niet onder dezelfde kerktoren gedoopt is te luisteren? Terwijl je hoopt dat je wanneer Jeff is uitgezongen, je niet al te hard meer stuntelt?
Ik vond mezelf best genuanceerd over Buckley, toch? En gestuntel is het mooiste wat de liefde te bieden heeft. Als Jeff Buckley kan helpen om dat gevoel weer op te roepen van niet goed weten wat en hoe en hoelang en waarin precies, dan doe ik met plezier al mijn andere cd’s van de hand.
Kasabian heeft ook Mexicaanse griep dixit De Morgen vandaag. Wil dat zeggen dat ze een beetje okee kunnen bevonden worden?