Post Category → televisie

Jingle jangle morning

Ik vind het niet leuk om ze te schrijven, jullie vinden het niet leuk om ze te lezen, maar het hoort nu eenmaal bij de  tijd van het jaar en ik ben het me aan mijn blogstand verplicht. Mijn eindejaarslijstje voor 2007:

The Big O’

Er zijn drie dingen waar wij mannen onmogelijk aan kunnen weerstaan: als we water zien beginnen we daar stokken en stenen in te gooien, in de buurt van een kaars verbranden we alle servetten, bierviltjes en balpennen die we kunnen vinden, en wanneer we tijdens het zappen terechtkomen op het snooker op BBC2, blijft de televisie ook stáán op het snooker op BBC2.

Zaterdagavond heb ik mezelf getrakteerd op een dodgy restje vis uit de koelkast, waarna ik nog tot drie uur ‘s nachts Litvinenkootje mocht spelen boven een wc-pot die ik nog niet zo lang ken. In de film over de daarop volgende zondag was ik dan ook eerder een figurant dan the guy who gets the girl. De begeleidende soundtrack werd het UK Championship.

Continue reading →

Om het even niet over Hanne Troonbeeckx te hebben

Ook  in hun  laatste nummer  heeft Weekend Knack me nog  niet uitgeroepen tot blogger van de week, en  dat kan ik hen  moeilijk kwalijk nemen.  Net als de professor vraag ik me wel eens af of  ik de hele zwik niet beter gewoon kan opdoeken, in plaats van elke week een nieuw stukje  te schrijven over hoe  het mij ontbreekt aan de tijd  om  elke week een nieuw stukje te  schrijven.

Niet dus. Vanaf volgende maandag: meer uitgebreide tekstjes! Met een stevig onderbouwde mening! Over maatschappelijk relevante onderwerpen! En zo goed geschreven dat het lezen ervan een beetje pijn doet aan de oogjes! Stay fecking tuned!

Zomergast Yezerskiy

Ik ben links, intellectueel en blijf op warme zomeravonden graag binnen omdat ik geen zweet verdraag: drie kenmerken die me rechtstreeks de doelgroep van het onnavolgbare Zomergasten binnen mikken. Ook dit jaar is mijn favoriete Midden-oostencorrespondent Joris Luyendijk weer de MC van dienst, maar door bijzonder pijnlijke omstandigheden heb ik tot nog toe al  iedere aflevering moeten missen.

Gelukkig is daar nog de grote televisiestudio in mijn hoofd: tijdens het lezen van Luyendijks weblog vraag ik me wel eens af welke fragmenten ik zélf zou uitkiezen wanneer ik bij  de man  aan tafel mocht schuiven. Een nogal hypothetische situatie, want  niemand heeft me al ooit drie minuten aan een stuk door horen praten, laat staan een hele avond. En toch lijkt het me fijn om eens alle mooie dingen die ik ken te mogen delen met gelijkgezinden. Deze filmpjes zouden alvast niet ontbreken:

Continue reading →

Drie-zinnen reviews

Cry yourself to sleepBoek: Cry Yourself to Sleep, Jeremy Tinder. Een stripnovelle die toont hoe drie heel uiteenlopende personages proberen om te gaan met de ontgoochelingen die het leven hen voorschotelt. Enorm grappig, veel minder dramatisch dan de vorige zin laat uitschijnen en het boekje past perfect in een binnenzak. Voor de zeven euro vijftig bij Proxis hoef je het alvast niet te laten.

 

QITelevisie: QI, alle seizoenen. Quite Interesting is waarschijnlijk de beste kwis die er ooit op de televisie is verschenen. Spelleider Stephen Fry strooit zesentwintig seizoenen lang  de meest nutteloze informatie in het rond (“de kleur van het universum is beige”), maar ontkracht ook heel wat wijdverbreide misverstanden (“Eskimo’s hebben maar viér woorden voor sneeuw”). Let bij de panelleden vooral op pispaal van dienst Alan Davies.

TestbeeldWebsite: Testbeeld, tv-toren Goes. Ik wentel mezelf zo graag in nostalgie dat ik zelfs aan deze website een  half uur heb vergooid. In vier duidelijke hoofdstukken word je ingewijd in de geschiedenis van het testbeeld op de televisie en kom je eindelijk te weten waar al die kleurtjes eigenlijk voor dienden. Belspelletjes, infomercials en ochtendbeelden uit De Panne hebben het testbeeld al een tijdje van de Vlaamse televisie verdrongen, en dat vind ik oprecht jammer.

Joanie loves Chachi

Ik ben misschien wel stukken minder hip dan jullie jongelui, met al die ’24’, ‘Lost’, ‘Sopranos’, ‘Medisch Centrum West’ of ‘Prison Break’ waar jullie naar kijken, maar ik amuseer me de laatste dagen rot met het eerste seizoen van Happy Days! Fijn voor me.